Frankrijk is een veerkrachtige natie

Le Monde – 10 januari 2015 –

Geconfronteerd met de barbaarse daden die in Parijs zijn gepleegd, is het Franse volk in staat om, ondanks de tegenspoed, de middelen te vinden om weer op te staan. En om solidariteit te tonen. Geen enkele partij mag worden uitgesloten, zelfs het Front National niet.

Frankrijk heeft ongetwijfeld net een van zijn zwaarste trauma's sinds de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. Ten eerste werd door de moord op een complete redactie van een krant een van onze meest dierbare waarden vernietigd: de vrijheid van meningsuiting. Op deze gruwelijke daad reageerden de Fransen niet met angst, wanhoop of passieve woede. Integendeel, ze reageerden met een immense patriottische kreet. Tientallen miljoenen van ons hielden op donderdag 8 januari een minuut stilte. Demonstraties ter ondersteuning van Charlie Hebdo vermenigvuldigen zich spontaan in steden en sociale media worden overspoeld met ketens van solidariteit en oproepen om religieus obscurantisme te bestrijden. Dit momentum overstijgt alle politieke en religieuze scheidslijnen, iets wat al heel lang niet meer is gebeurd. Zo veroordeelde bijvoorbeeld de belangrijkste moslimorganisatie en de meest identitaire, de Unie van Islamitische Organisaties van Frankrijk (UOIF), die een rechtszaak had aangespannen tegen Charlie Hebdo na de publicatie van de karikaturen van Mohammed, het bloedbad onmiddellijk in de krachtigste bewoordingen en riep haar leden op om deel te nemen aan de marsen ter ondersteuning van de krant en de vrijheid van meningsuiting. Alle politieke partijen mobiliseerden zich in dit verband, en het is betreurenswaardig dat het handjevol afgevaardigden dat de grote demonstratie op zondag 11 januari organiseerde, weigerde het Front National toe te laten. Mijn ideeën staan haaks op die van deze partij, maar ik vraag me af waarom ze, in zo'n kostbaar moment van solidariteit en nationale eenheid, dit momentum wilden breken door een van de belangrijkste Franse politieke partijen uit te sluiten?

De terreur zette zich helaas voort met de moord op een politieagente in Montrouge en de nieuwe dodelijke aanslag die onlangs is gepleegd op de Joodse gemeenschap in Vincennes, die een permanent doelwit is geworden van deze jihadisten. Sommigen kiezen er ook voor om gewelddadig te reageren op deze terroristische daden, zoals blijkt uit het in brand steken van moskeeën, waardoor een oneerlijke vermenging ontstaat tussen islam en islamistisch fanatisme. Er is geen sprake van godsdienstoorlog, noch van beschaving. Er is een confrontatie tussen degenen die beschaafd zijn, ongeacht hun religieuze of etnische overtuiging, en individuen of groepen die niet langer beschaafd zijn en soms zelfs elk gevoel voor menselijkheid zijn kwijtgeraakt.

Wanneer iemand een krachtige traumatische schok ervaart, kan hij of zij instorten. Ze kunnen ook terugvechten en nieuwe kracht vinden in de beproeving, die hen niet alleen helpt om weer op de been te komen, maar soms ook om te groeien en zichzelf te overtreffen. We noemen dit veerkracht. We kunnen dit concept op mensen toepassen. De Fransen, die zo depressief, berustend en meer verdeeld leken dan ooit, mobiliseren zich – voorbij alle politieke, sociale en religieuze verdeeldheid – om de dictatuur van terreur te verwerpen en de kernwaarden van onze Republiek te verdedigen: vrijheid van meningsuiting en de acceptatie van diversiteit in denken en geloven. Hoewel ze diep geschokt zijn door deze barbaarse daden, reageren ze met de wens om solidariteit te tonen en luid en duidelijk "nee" te zeggen tegen alle vormen van dodelijk geweld. De Fransen hebben daarom gekozen voor veerkracht.

Deze reeks traumatische misdaden die ons zo hebben geschokt, kan de positieve en constructieve reactie van een zeer grote meerderheid van onze medeburgers niet verhullen. Na het verdriet en de woede willen we geloven in ons gemeenschappelijk lot en de humanistische gedachte, voortkomend uit de Verlichting, die de wetten van de Republiek onderbouwt en onze grenzen overstijgt, krachtig bevestigen. De vele slachtoffers van deze reeks aanslagen zijn niet voor niets gestorven.